Θεωρητικό Υπόβαθρο
Η δόμηση του Ψυχισμού μας συντελείται: από τους -9 μήνες έως τα +3 χρόνια της ζωής μας, εάν θέσουμε ως στιγμή «0» την σωματική μας γέννηση.
Πολύ λίγες προσθήκες δύνανται να συντελεσθούν έως τα +6 χρόνια.
Σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια της ζωής μας, αναβιώνουμε τις ήδη καταγεγραμμένες συναισθηματικές φορτίσεις, με διαφορετικά εξωτερικά γεγονότα.
Οι καταγεγραμμένες συναισθηματικές φορτίσεις δημιουργούν ένα συναισθηματικό σενάριο, το οποίο ασυνείδητα επιδιώκουμε να αναβιώνουμε διαρκώς, διότι μόνο εντός αυτού του συναισθηματικού σεναρίου νοιώθουμε οικεία.
Ο λόγος για τον οποίο κατά την διάρκεια της θεραπείας ανατρέχουμε
στα παιδικά μας χρόνια, είναι για να ιχνηλατήσουμε την δομή του ψυχισμού μας, με άλλα λόγια τις καταγραφές, οι οποίες συνέβησαν στο διάστημα από -9 μήνες έως +3 χρόνια και άρα, στο σήμερα, να έχουμε συνειδητότητα εάν αυτό το οποίο νοιώθουμε:
Τα συναισθήματα, τα οποία πληρούν τον ψυχισμό μας, είναι 8.
Οι συναισθηματικές φορτίσεις είναι σαφώς άπειρες, όμως τα συναισθήματα είναι 8.
Αυτά είναι:
1. Αγάπη
2. Ηδονή – Χαρά
3. Πόνος
4. Μίσος
5. Φόβος
6. Αηδία
7. Θυμός
8. Θλίψη
Κάποιες σχολές αναφέρουν την έκπληξη ως συναίσθημα, ενώ κάποιες άλλες την αναφέρουν ως κατάσταση.
Η άποψη της Ψυχοθεατρολογικής Τεχνικής είναι ότι είναι κατάσταση.
Υπευθυνότητα - Ανάληψη Ευθύνης
Η ανάληψη της ευθύνης των δράσεων, χαρακτηρίζει άτομα, τα οποία στην ζωής τους κρατούν Ενήλικη Στάση:
I. Συνειδητοποίηση των συναισθημάτων τα οποία νοιώθει το άτομο, όποια κι αν είναι.
II. Επαφή με το Εδώ και Τώρα, δηλαδή με την πραγματική πραγματικότητα και όχι σύμφωνα με την συναισθηματική πραγματικότητα του παιδιού.
III. Δράσεις σύμφωνα με το ενήλικο συμφέρον και όχι σύμφωνα με τα συναισθήματα του παιδιού.
Εδώ και Τώρα
Η πραγματική πραγματικότητα αποτελεί, για όλους τους ανθρώπους, αντικείμενο προβολής του ενδοβλημένου (ενσωματωμένου – οικειοποιημένου) συναισθηματικού κόσμου.
Η επαφή με το εδώ και τώρα είναι η βάση του κάθε επιτυχημένου επαγγελματία.
Δράσεις σύμφωνα με τις συναισθηματικές καταγραφές του τότε, είναι σίγουρο, ότι θα φέρουν γεγονότα, τα οποία θα επιβεβαιώσουν το ψυχικό - συναισθηματικό σενάριο διότι οι καταγεγραμμένες συναισθηματικές φορτίσεις κινητοποιούν τα ανάλογα γεγονότα.
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα: www.esotericdecathlon.com
Άγχος
Ψυχοθεραπευτικά, άγχος σημαίνει ασυνείδητο συναίσθημα.
Κάθε φορά κατά την οποία διεγείρεται κάποιο συναίσθημα, το οποίο, για τον οποιοδήποτε λόγο, δεν αντέχουμε να βιώσουμε, τότε νοιώθουμε άγχος.
Θεατρική Πραγματικότητα
Όταν ένας ηθοποιός «παίζει», τότε στην σκηνή υπάρχουν 3 πρόσωπα:
1. Ο ερμηνευτής,
2. Ο ερμηνευτής, ο οποίος ενσαρκώνει τον ρόλο, και
3. Ο ρόλος.
Έκφραση
Σε μία επιτυχημένη θεατρική παράσταση, επί της σκηνής θα πρέπει να εμφανίζεται (υπάρχει) μόνο ο ρόλος, δηλαδή αυτόν τον οποίο ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει.
Εάν ο σκηνοθέτης ή ο ερμηνευτής προσθέτουν δικά τους ψυχικά στοιχεία εντός του ρόλου, τα οποία ψυχικά στοιχεία προέρχονται από δικό τους ψυχικό σενάριο, τότε δεν ενσαρκώνεται ο ρόλος τον οποίο έγραψε ο συγγραφέας αλλά κάποιος διαφορετικός ρόλος. Σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν καλύτερα να ανεβάσουν κάποιο άλλο έργο, το οποίο θα τους εξέφραζε περισσότερο.
Ανέβασμα Έργων
Η προηγούμενη θέση (άποψη) δεν σημαίνει ότι κάθε έργο έχει ένα μόνο «ανέβασμα» αλλά ακριβώς το αντίθετο.
Ο σκηνοθέτης και ο ερμηνευτής, αφού ανακαλύψουν την ψυχική δομή του ρόλου, στην συνέχεια μπορούν να την εκφράσουν με οποιοδήποτε τρόπο εμπνέονται.
Ψυχική Δόνηση
Για παράδειγμα, εάν ο σκηνοθέτης ή ο ερμηνευτής συνειδητοποιήσουν ότι ο ρόλος σε κάποιο σημείο νοιώθει θυμό και φόβο παράλληλα, τότε αυτήν την συναισθηματική φόρτιση μπορούν να την εκφράσουν με όποιο τρόπο θέλουν, δηλαδή: έντονα, υποτονικά, επίπεδα, ή με όποιον άλλο τρόπο κρίνουν.
Όμως, η εκφραζόμενη ψυχική δόνηση θα πρέπει να είναι θυμός και φόβος και όχι κάτι άλλο.
Προγύμνασμα
Το ανωτέρω πρακτικά σημαίνει ότι:
• Το ψυχικό σενάριο του ερμηνευτή θα πρέπει να μένει σπίτι του,
• η ψυχική φόρτιση την οποία κινητοποιεί ο ρόλος στον ερμηνευτή, ο οποίος τον ενσαρκώνει,
θα πρέπει να μένει στην κουίντα και
• στην σκηνή θα πρέπει να ανεβαίνει μόνο ο ρόλος.
Ιδανικό «Παίξιμο»
Ο καλλιτέχνης θα πρέπει να έρχεται σε επαφή με αυτή την πλευρά του (ψυχική φόρτιση – δόνηση) την οποία ο ρόλος εκδηλώνει και αφήνοντας όλες τις υπόλοιπες πλευρές του εκτός σκηνής να ενσαρκώνει μόνο τον ρόλο.
Ο ηθοποιός άμεσα επί της σκηνής ενώ ο σκηνοθέτης έμμεσα διδάσκοντας τον ηθοποιό πως θα το πραγματοποιήσει.
Καθαρός Ρόλος
Άρα ο ερμηνευτής θα πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει το δικό του συναισθηματικό σενάριο, να είναι σε πλήρη επαφή με αυτό και όταν αυτό υπεισέρχεται στον ρόλο να το αφήνει εκτός σκηνής.
Πολύ λίγες προσθήκες δύνανται να συντελεσθούν έως τα +6 χρόνια.
Σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια της ζωής μας, αναβιώνουμε τις ήδη καταγεγραμμένες συναισθηματικές φορτίσεις, με διαφορετικά εξωτερικά γεγονότα.
Οι καταγεγραμμένες συναισθηματικές φορτίσεις δημιουργούν ένα συναισθηματικό σενάριο, το οποίο ασυνείδητα επιδιώκουμε να αναβιώνουμε διαρκώς, διότι μόνο εντός αυτού του συναισθηματικού σεναρίου νοιώθουμε οικεία.
Ο λόγος για τον οποίο κατά την διάρκεια της θεραπείας ανατρέχουμε
στα παιδικά μας χρόνια, είναι για να ιχνηλατήσουμε την δομή του ψυχισμού μας, με άλλα λόγια τις καταγραφές, οι οποίες συνέβησαν στο διάστημα από -9 μήνες έως +3 χρόνια και άρα, στο σήμερα, να έχουμε συνειδητότητα εάν αυτό το οποίο νοιώθουμε:
- έχει έρεισμα στο τώρα ή
- είναι μόνο ανάκληση συναισθηματικής καταγραφής.
Τα συναισθήματα, τα οποία πληρούν τον ψυχισμό μας, είναι 8.
Οι συναισθηματικές φορτίσεις είναι σαφώς άπειρες, όμως τα συναισθήματα είναι 8.
Αυτά είναι:
1. Αγάπη
2. Ηδονή – Χαρά
3. Πόνος
4. Μίσος
5. Φόβος
6. Αηδία
7. Θυμός
8. Θλίψη
Κάποιες σχολές αναφέρουν την έκπληξη ως συναίσθημα, ενώ κάποιες άλλες την αναφέρουν ως κατάσταση.
Η άποψη της Ψυχοθεατρολογικής Τεχνικής είναι ότι είναι κατάσταση.
Υπευθυνότητα - Ανάληψη Ευθύνης
Η ανάληψη της ευθύνης των δράσεων, χαρακτηρίζει άτομα, τα οποία στην ζωής τους κρατούν Ενήλικη Στάση:
I. Συνειδητοποίηση των συναισθημάτων τα οποία νοιώθει το άτομο, όποια κι αν είναι.
II. Επαφή με το Εδώ και Τώρα, δηλαδή με την πραγματική πραγματικότητα και όχι σύμφωνα με την συναισθηματική πραγματικότητα του παιδιού.
III. Δράσεις σύμφωνα με το ενήλικο συμφέρον και όχι σύμφωνα με τα συναισθήματα του παιδιού.
Εδώ και Τώρα
Η πραγματική πραγματικότητα αποτελεί, για όλους τους ανθρώπους, αντικείμενο προβολής του ενδοβλημένου (ενσωματωμένου – οικειοποιημένου) συναισθηματικού κόσμου.
Η επαφή με το εδώ και τώρα είναι η βάση του κάθε επιτυχημένου επαγγελματία.
Δράσεις σύμφωνα με τις συναισθηματικές καταγραφές του τότε, είναι σίγουρο, ότι θα φέρουν γεγονότα, τα οποία θα επιβεβαιώσουν το ψυχικό - συναισθηματικό σενάριο διότι οι καταγεγραμμένες συναισθηματικές φορτίσεις κινητοποιούν τα ανάλογα γεγονότα.
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα: www.esotericdecathlon.com
Άγχος
Ψυχοθεραπευτικά, άγχος σημαίνει ασυνείδητο συναίσθημα.
Κάθε φορά κατά την οποία διεγείρεται κάποιο συναίσθημα, το οποίο, για τον οποιοδήποτε λόγο, δεν αντέχουμε να βιώσουμε, τότε νοιώθουμε άγχος.
Θεατρική Πραγματικότητα
Όταν ένας ηθοποιός «παίζει», τότε στην σκηνή υπάρχουν 3 πρόσωπα:
1. Ο ερμηνευτής,
2. Ο ερμηνευτής, ο οποίος ενσαρκώνει τον ρόλο, και
3. Ο ρόλος.
Έκφραση
Σε μία επιτυχημένη θεατρική παράσταση, επί της σκηνής θα πρέπει να εμφανίζεται (υπάρχει) μόνο ο ρόλος, δηλαδή αυτόν τον οποίο ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει.
Εάν ο σκηνοθέτης ή ο ερμηνευτής προσθέτουν δικά τους ψυχικά στοιχεία εντός του ρόλου, τα οποία ψυχικά στοιχεία προέρχονται από δικό τους ψυχικό σενάριο, τότε δεν ενσαρκώνεται ο ρόλος τον οποίο έγραψε ο συγγραφέας αλλά κάποιος διαφορετικός ρόλος. Σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν καλύτερα να ανεβάσουν κάποιο άλλο έργο, το οποίο θα τους εξέφραζε περισσότερο.
Ανέβασμα Έργων
Η προηγούμενη θέση (άποψη) δεν σημαίνει ότι κάθε έργο έχει ένα μόνο «ανέβασμα» αλλά ακριβώς το αντίθετο.
Ο σκηνοθέτης και ο ερμηνευτής, αφού ανακαλύψουν την ψυχική δομή του ρόλου, στην συνέχεια μπορούν να την εκφράσουν με οποιοδήποτε τρόπο εμπνέονται.
Ψυχική Δόνηση
Για παράδειγμα, εάν ο σκηνοθέτης ή ο ερμηνευτής συνειδητοποιήσουν ότι ο ρόλος σε κάποιο σημείο νοιώθει θυμό και φόβο παράλληλα, τότε αυτήν την συναισθηματική φόρτιση μπορούν να την εκφράσουν με όποιο τρόπο θέλουν, δηλαδή: έντονα, υποτονικά, επίπεδα, ή με όποιον άλλο τρόπο κρίνουν.
Όμως, η εκφραζόμενη ψυχική δόνηση θα πρέπει να είναι θυμός και φόβος και όχι κάτι άλλο.
Προγύμνασμα
Το ανωτέρω πρακτικά σημαίνει ότι:
• Το ψυχικό σενάριο του ερμηνευτή θα πρέπει να μένει σπίτι του,
• η ψυχική φόρτιση την οποία κινητοποιεί ο ρόλος στον ερμηνευτή, ο οποίος τον ενσαρκώνει,
θα πρέπει να μένει στην κουίντα και
• στην σκηνή θα πρέπει να ανεβαίνει μόνο ο ρόλος.
Ιδανικό «Παίξιμο»
Ο καλλιτέχνης θα πρέπει να έρχεται σε επαφή με αυτή την πλευρά του (ψυχική φόρτιση – δόνηση) την οποία ο ρόλος εκδηλώνει και αφήνοντας όλες τις υπόλοιπες πλευρές του εκτός σκηνής να ενσαρκώνει μόνο τον ρόλο.
Ο ηθοποιός άμεσα επί της σκηνής ενώ ο σκηνοθέτης έμμεσα διδάσκοντας τον ηθοποιό πως θα το πραγματοποιήσει.
Καθαρός Ρόλος
Άρα ο ερμηνευτής θα πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει το δικό του συναισθηματικό σενάριο, να είναι σε πλήρη επαφή με αυτό και όταν αυτό υπεισέρχεται στον ρόλο να το αφήνει εκτός σκηνής.
